Praga

Jak się słusznie domyśliłyście, w ostatni weekend odwiedziłam naszych południowych sąsiadów, a dokładnie ich stolicę - Pragę.
Podobno Praga najpiękniejsza jest wiosną i jesienią, kiedy to poranki witają odwiedzających miasto, spowitą mgłami Wełtawą, a wieczorami, zamglone latarnie przenoszą w klimat dawnej Pragi. Mnie to miasto będzie kojarzyło się z latem, ponieważ o tej porze roku odwiedziłam je pierwszy raz (mam nadzieję, że nie ostatni) i w promieniach słońca przemierzałam niezwykle urokliwe praskie uliczki, podziwiając niesamowitą urodę tego miejsca.
Niektórzy twierdzą, że Pragę zbudowano w miejscu, gdzie przebiega granica wszechświatów.  Że na Hradczanach, pod katedrą Świętego Wita znajduje się portal Ziemi – jeden z najważniejszych czakramów planety, próg między naszym światem a kosmosem.  Przecież właśnie z tego powodu Celtowie, na długo przed tym, kiedy Czech rozstał się z Lechem i Rusem, zbudowali nad Wełtawą jedno ze swoich najważniejszych miast. Współczesna Praga stoi na ziemi druidów, w miejscu wskazanym przez legendarną księżniczkę Libuszę.
Zapraszam, więc na spacer po tym niezwykłym miejscu.

O katedrze św. Wita wielokrotnie słyszałam, iż robi niesamowite wrażenie. Spodziewałam się więc pięknego widoku, jednak to, co zobaczyłam przeszło moje wszelkie wyobrażenia. Jest to najpiękniejszy kościół, jaki widziałam w życiu, którego nie są w stanie opisać żadne słowa, a zdjęcia nie oddają jego urody.

Mojego męża zachwyciły  ogrody Waldsteina, w których można spotkać pawie (w czasie naszego tam pobytu, w związku z upałem, kryły się w zacienionych miejscach), ryby bardzo dużych rozmiarów (to konik mojego męża, więc mógłby na nie patrzeć pół dnia, niestety nie było na to czasu), zobaczyć niezwykłą ścianę -grotę z nacieków skalnych, no i piękną loggię dominującą nad ogrodami.

 

Most Karola i Wełtawa:

 

Zegar Orloj

 

 

 

A na koniec Fontanna Krizikova

Aby dobrze poznać to piękne miasto, nasycić się jego klimatem, zobaczyć różne urokliwe zakątki, powłóczyć się po uliczkach, odkryć te mnij znane i oblegane knajpki, pokontemplować to co się zobaczyło, należałoby udać się tam przynajmniej na tydzień. Cieszę się, że udało nam się spędzić tak czarowny weekend, zostając z uczuciem niedosytu i planując kolejną podróż, może tym razem do wiosennej Pragi.