Staniczkowy RR 6/9

Poswiąteczne robótkowanie zaczęłam od Staniczkowego RR-a Renuli (oj, poleżał on sobie u mnie trochę;). Ale Abracadabra jest już gotowa, jeszcze tylko wpisik do zeszytu i poleci dalej.



A tak prezentuje się obecnie kanwa Renatki:



Teraz na mój tamborek wskoczą kolejno dwa Ogrodowe RR-y, potem zamierzam skończyć jeden zaczęty haft, po drodze jeszcze jakies małe hafciki prezentowe i zabieram się za nowy większy projekt DIM, który mam w planach już ponad rok;)

Święta, święta...

...i po swiętach! Ale u mnie jeszcze dzis w temacie swiąt, a własciwie swiątecznych prezentów. Pokażę dwa, które kończyłam do ostatniej chwili, ale efekt ostateczny przynajmniej mnie (choć obdarowanych chyba też;) zadowolił.

Podusia z hafcikiem:





Butelka na nalewkę:





No i jeszcze muszę pokazać tegoroczne pierniczki, są szczególne, bo ich dekorowaniem zajął się mój mąż:)



A TU można obejrzeć moją tegoroczną choinkę, na której pierwsze skrzypce grają bombki od Kinii. Podoba mi się strasznie ta moja choinka (ale dzisiaj skromna jestem;)

Wesołych Świąt!

Serdecznie dziękuję wszystkim Wspaniałym Osóbkom, które sprawiły mi w ostatnich dniach wiele radosci, wszak od kilku dni wracam do domu z conajmniej jedną karteczką:)



Dziękuję slicznie Kini, Renatce, Eli, Irence - Smykowi, Moteczkowi i Anek, za cudne karteczki i życzenia swiąteczne:) Karteczki od Was stanowią moją najcenniejszą dekorację swiąteczną:)

Świątecznie

Zauroczyły mnie snieżynkowe wianuszki na kartkach Krzysi, ochoczo więc skorzystałam z zamieszczonego przez nią kursiku i oto jest efekt:



Poza karteczkami powstały jeszcze takie swiąteczne drobiazgi:
Haftowane serducho - zawieszka z zimowym motywem:



Choineczka, uszyta wg tutka zamiesczonego przez Ulę:



Wszystko jest już w drodze, mam nadzieję, że dotrze do adresatów przed swietami.

Jeszcze kilka prezentów swiątecznych dla rodzinki mam "na warsztacie".

Motylki dla Kini

Dzis Kinia swiętuje swoje urodziny:) Wiedząc, że bardzo lubi motylki, kilka do Niej z tej okazji posłałam:)
Wiem, że szczęsliwie dofrunęły na czas, więc mogę je tu pokazać:







Mam nadzieję, że Kinga nie ma jeszcze dosć tych moich wytworów;)

Edycja
Edytowałam wpis, ponieważ okazało się, że popełniłam falstart;) Kinga nie obchodziła urodzin wczoraj, jak to mi się wydawało, ale będzie je obchodziła na początku stycznia (chyba z powodu tego zabiegania przedswiątecznego pomyliłam daty). W sumie dobrze, że to tylko o kilkanacie dni, a nie np.pół roku;)
Kingo, przepraszam za to zamieszanie, pewnie dzięki temu mojemu wpisowi już zaczęłas przyjmować urodzinowe życzenia;)))

Kołderka dla Wiktorka

Bardzo chciałabym, aby kołderka trafiła do Wiktorka przed swiętami i była prezentem gwiadkowym. Dzis trafiła na pocztę, mam nadzieję, że ta się spisze i dostarczy paczuszkę w odpowiednim czasie.
A oto kołderka w pełnej krasie:



I jeszcze poduszeczka dla siostry Wiktorka (też wyszła spod mojej igiełki:)



A tu obie patchworkowe przytulanki razem:

Świąteczny talerz

Popełniłam ostatnio talerz ze swiątecznymi motywami, na pierniczki, ciasteczka. Jestem z niego nawet zadowolona, będzie przy okazji fajną swiąteczną ozdobą.



A tu już z ciasteczkami cynamonowymi upieczonymi wczoraj. Dzisiaj mój synek, po przyjsciu z zerówki, będzie miał sporo pracy, bo teraz ciasteczka trzeba polukrować i ozdobić. Ale on bardzo lubi to zajecie:)



CYNAMONOWE GWIAZDKI (u mnie nie tylko gwiazdki)
(przepis pochodzi z książki Beaty Lipov DZIECIAKI SZYKUJĄ ŚWIĘTA)


1 3/4 szklanki mąki
150 g miękkiego masła
3/4 szklanki cukru
2 jajka
2 łyżeczki cynamonu w proszku
5 kropli zapachu waniliowego
łyżeczka proszku do pieczenia
pół łyżeczki soli


Masło utrzeć mikserem powoli dodając cukier, jajka i zapach waniliowy. Miksować powoli aż składniki się połączą. W innym naczyniu wymieszać mąkę, proszek do pieczenia, cynamon i sól. Wsypywać po jednej łyżce suchych składników do masy maśłanojajecznej cały czas mieszając. Owinąć w folię i na ok. godzinę wlożyć do lodówki. Następnie wyjąc i wyrobić na elastyczną masę.
Rozwałkować ciasto na placek ok 0,5 cm grubości, foremką wycinać ciasteczkowe pierniczki..
Ułożyć na blaszce i piec ok 10 minut w temp. 180 st. C.

Wymianka z Kingą:)

Jeszcze jesienią umówiłyśmy się z Kinią na indywidualną wymiankę świąteczną. Kinia, wiadomo, osoba niezwykle zdolna, próbująca swoich sił w wielu dziedzinach rękodzieła, a za co się weźmie, to jej pięknie wychodzi! Miałam więc ciężki orzech do zgryzienia – co by tu wymyślić, żeby Jej się spodobało. To myślenie, kombinowanie trwało chyba dłużej niż przygotowywanie niespodzianki;) W końcu wymyśliłam motyw przewodni, którym stał się rudzik, no i dalej to już jakoś poszło.

Zanim jednak pokażę, co ja dla Kinii przygotowałam, pochwalę się jakimi cudnościami Ona mnie obsypała! Kiedy rozpakowałam paczkę, wprost zaniemówiłam z wrażenia! Tylu przepięknych rzeczy na raz, to chyba jeszcze nie widziałam! A najwspanialsze jest, że to wszystko dla mnie! No i dla mojej rodzinki;)

Dostałam niesamowitej urody bombki, ozdobione misterną, delikatną i wielkiej urody frywolitką! Są tak subtelne, ulotne, że żadne zdjęcia nie oddadzą ich czaru i uroku. A każda bombka jest inna, z każdej splot niteczek tworzy niepowtarzalną ozdobę!
Bombki znalazły sobie schronienie w pięknej skrzyneczce, którą wykonał Tata Kingi, a Kinga ją pobieliła i ozdobiła aniołkami, co dało efekt dokładnie taki jak lubię:)









Już wiem, że te cudne bombki będą główną ozdobą mojej tegorocznej choinki. Dodatkowo zainspirowały mnie do tego, aby w tym roku przystroić ją na biało.
No i muszę też obmyślić jakieś miejsce i przeznaczenie dla skrzyneczki.

Kinia oczywiście nie zapomniała o nikim z mojej rodzinki i każdy dostał świąteczny prezent:)









W paczce była też śliczna kartka w misternie wyhaftowanej kopercie!



Kiniu, jeszcze raz bardzo, bardzo, bardzo Ci dziękuję!!! Sprawiłaś mi niesamowita radość i mojej całej rodzince:)

A teraz mój prezencik przygotowany dla Kingi.
Torba z ciemnozielonego sztruksu (wiedziałam, że Kinga lubi sztruks:). Z przodu ten owal to kieszonka (zdjęcia marnie mi wyszły:(







Poszewki na poduchy dla synów Kingi:)



Podkładeczki pod kubki dla całej rodzinki. Udało mi się też kupić idealnie pasujący kubek z rudzikiem. No i karteczka z życzeniami świątecznymi.



Wiem, że Kindze także spodobała się ta świąteczna niespodzianka, co mnie ogromnie cieszy:)

Kartki świąteczne 1

Dzis dla odmiany pokażę porcyjkę karteczek swiątecznych z motywami 3D (nie widać tego, niestety, na zdjęciu):

Kolejna porcja choinkowych ozdób

Ale tym razem nie ze szmatek, a z masy solnej, ozdobionej decu:



Na blogu "Wełniaczki Katarzyny" misiowy konkurs, oczywiscie mis do wygrania:) Warto TU zajrzeć:)

Patchworkowe choineczki, czyli nic się nie zmarnuje cz. 2

Marzy mi się choinka ubrana wyłącznie w ręcznie wykonane ozdoby (nie tylko przeze mnie, ponieważ mam sporo szydełkowych, a także frywolitkowych ozdób, których autorka nie jestem ja). W tym roku do tych ozdób dołączą patchworkowe choineczki.





Muszę przyznać, że podobają mi się te choineczki, a szyje się je też bardzo przyjemnie, więc pewnie jeszcze kilka sztuk popełnię.

Jarzębinowa wymianka

Dzis na wielu blogach rozżarzy się od jarzębinowej energii, którą wysyłają prezenty przygotowane w ramach Jarzębinowej wymiany zorganizowanej przez Moteczka!
Na poczatku chcę własnie serdecznie podziękować Marysi, która z takim zaangażowaniem, sercem i emocjami już drugi raz podjęła się trudu organizacji takiej zabawy!

DZIĘKUJĘ SERDECZNIE!!!!MARYSIU, JESTES KOCHANA!!!!

I mam szczerą nadzieję, że nie jest to ostatnia wspólna zabawa;)

A teraz pochwalę się czym ja zostałam obdarowana w ramach tej wymianki.
Zachwyt, emocje, radosć i wdzięcznosć, jakie poczułam po rozpakowaniu paczki były tak wielkie, że ledwie byłam w stanie sklecić kilka zdać podziękowania osóbce, która dla mnie te cudnosci przygotowała. A jest nią Yrsa z ul. Zacisznej 13. Jest to niesamowicie zdolna, a przy tym mądra i ciepła osoba. Blogu Yrsy chyba nie trzeba nikomu polecać;) Ja sama trafiłam tam już jakis czas temu dzięki blogowi Moteczka:) Urzekła mnie tam od razu mądrosć życiowa autorki, jej podejscie do życia, no i niesamowite umiejętnosci i piękne prace Yrsy:)
A oto efekt tych umiejetnosci, który już należy do mnie:))










Jak widać na zdjęciach Yrsa przygotowała dla mnie piękny kuferek - przybornik, który nazwała "kieszonkowcem", z racji bardzo dużej ilosci kieszonek i kieszoneczek, zapinanych na suwak, zatrzaski i niezapinanych;) Można tam pomiescić bardzo dużo rzeczy, mieć pod ręką wszystko co niezbędne, a już w przypadku jakiegos wyjazdu (wiadomo, że wtedy jakas robótka jest niezbędna) będzie wprost niezastąpiony!
Yrso, dziękuję!!!! Kieszonkowiec jest cudny - pięknie wykonany i taki przydatny! Muszę przyznać, że brakowało mi czegos takiego na hafty, bo do szycia mam wielki kufer i wszystko w jednym miejscu.
Ale to jeszcze nie wszystko! Yrsa podarowała mi też cudny jesienny wianuszek z jarzębinką i wróbelkiem! Jest uroczy, a na dodatek zrobiony jest z lesnych gałązek przyniesionych a potem uwitych przez Yrsę. Strasznie mi się ten wianuszek podoba, a mój synek jest nim po prostu zachwycony:))) Zawisł w kuchni na kwietniku, myslę, że wróbelkowi dobrze jest w tych zielonosciach:)



No i jeszcze Yrsa dopiesciła mnie całą masą słodyczy, kawką, mulinkami. A list, jaki dostałam z prezentem sprawił, że na serduchu zrobiło się cieplej, a oczy zaczęły się pocić...

Yrso, sprawiłas mi niesamowitą radosć! Dziękuję pięknie! Przytulam z całych sił!

Bardzo długi wyszedł mi ten post, ale i tak w pełni nie oddał ani urody prezentu, ani mojego zadowolenia.
Jeli dotrwałyscie do tej pory, to jeszcze szybko pokażę, co ja przygotowłam w ramach tej wymianki. A tak się trafiło, że Marysia wylosowała dla mnie drugą wspaniałą, niezwykle zdolną i bardzo lubianą przeze mnie osóbkę: Kasię - Xgalaktykę:)
Dla Kasi przygotowałam notes z jarzębinowym haftem i kosmetyczkę w jesiennych kolorkach także z jarzębinką:)
Mam nadzieję, że Kasia będzie choć w częsci tak zadowolona z tego prezentu, jak ja ze swojego;)

Nic się nie zmarnuje

W tamtym roku zaczęłam szyć swiąteczny patchwork, wspominałam o tym jeszcze na starym blogu - TU (to co do tej pory uszyłam zostało wyciągnięte na swiatło dzienne, kłuje w oczy, wzbudza wyrzuty sumienia, więc pewnie wkrótce zaprezentuję gotowy wierzch;) Szyłam m.in. z tkanin zakupionych w Robin`s Patchwork, z których zostały mi niewielkie paseczki. Paseczki sliczne, choć malutkie, ale wyrzucić szkoda;) Zaczęłam więc kombinować jak tu je wykorzystać - zastanawiałam się nad podkładką sniadaniową i podkładeczkami pod kubki, ostatecznie zdecydowałam się na poduszkę. Oto co mi wyszło:





Wszystkie pionowe paseczki to pozostałosć po swiątecznym patchworku, poziome to już tegoroczny zakup.
Tył też jak najbardziej swiąteczny, a nawet wnętrze:





No i nic się nie zmarnowało:)